راههای شناخت آجیل مرغوب

راه های تشخیص آجیل خوب

۱.طعم، مزه و بو

راحت ترین راه تشخیص آجیل خوب، خوردن و چشیدن آن است. اما درنظر داشته باشیم که آجیل هایی با طعم تند، خیلی شور و یا ترش گزینه های مناسبی نیستند. چون بو دادن آجیل های کهنه با آبلیمو یا سایر ادویه ها مانع از تشخیص کهنگی آن توسط مشتری می شود و طعم اصلی آن را پنهان می کند.

آجیل خام بهترین گزینه از نظر تازگی و سالم بودن هستند چون در صورت کهنه بودن بوی ترشیدگی و رطوبت می دهند. پس مزه و طعم و شادابی آجیل مهم ترین فاکتورهای آجیل خوب است.

۲.مشاهده دقیق آجیل

آجیل ها را با دقت نگاه کنید. نمونه ای از دانه ها را بردارید و از وسط نصف کنید، وجود هر گونه سوراخ و یا کپک زدگی و لکه های قهوه ای رنگ و سیاه، نشانه ناسالم بودن آنهاست. پس با موشکافی کامل آجیل را وارسی کنیم که مرغوب باشد.

۳.بررسی آجیل با دستمال مرطوب

گاهی برای جلوه دادن به آجیل از رنگ های غیر مجاز خوراکی استفاده می کنند که این گونه رنگ ها از عوامل ایجاد و بروز سرطان ها و ناراحتی های کبد هستند.

پسته های خندان، تخمه های جابانی (ژاپنی) و به خصوص تخمه های آفتابگردان از جمله دانه هایی هستند که ممکن است با رنگ و لعاب شیمیایی رنگ شوند.

یک راه ساده برای تشخیص استفاده از رنگ در آجیل ها این است که اگر احساس کردید آجیل دارای رنگ غیر طبیعی است، با دستمالی که با آب مرطوب شده روی آنها بکشید اگر دستمال رنگ به خود گرفت، آجیل رنگ شده است.

۴.یکدست بودن آجیل

در آجیل مرغوب همه انواع آجیل هم اندازه و یک دست هستند به عنوان مثال بادام ها تقریبا به یک شکل و اندازه و همرنگ هستند. آجیل هایی که یک شکل و یک اندازه نیستند، احتمالا چند نوع با هم مخلوط شده اند و کیفیت خوبی ندارد.

۵.فریب خنده پسته ها را نخورید

حتما شما هم فکر می کنید بهترین نوع پسته، پسته هایی هستند که به اصطلاح خندان اند و مغزشان از میان پوسته ها خودنمایی می کند. اگر این پسته ها به صورت طبیعی خندان باشند بهترین نوع پسته هستند یعنی مغز پسته آنقدر رشد خوبی کرده که پوسته را شکافته و بیرون زده است. اما همه پسته های خندان به طور طبیعی خندان نیستند. گاهی طی عملیاتی پسته های لب بسته را خندان می کنند که به آنها پسته های آب خندان می گویند.

برای تهیه پسته های آب خندان، ابتدا پسته های معمولی چکش می خورند و سپس در داخل آب بسیار سرد قرار می گیرند که باعث می شود پوسته ترکیده و در اصطلاح پسته ها خندان شوند و سپس آنها را حرارت می دهند.

آب خندان کردن پسته ها وقتی به شیوه اصولی و با رعایت بهداشت، صورت بگیرد مشکلی ندارد اما پسته ها وقتی بیش از حد در آب بمانند مغزشان بد طعم شده و در اصطلاح گز می شوند.